Al weer half oktober. De dagen vliegen voorbij, zeker de dagen die ik thuis mag zijn en niet in het ziekenhuis.
Ze staan in het teken van het innemen van medicijnen op de gezette tijden, van eten en eten en nog meer eten, na de vorige chemo weer niet erg van harte maar het moet.
Ondanks de hoeveelheden en bijvoeding die ik van de diëtist heb gehad lijkt het afvallen en het verliezen van spierkracht maar niet tegen te houden. Belangrijk dus om op de been te blijven, in beweging te zijn. Met het huishouden met drie druk bezette en sportende kinderen gaat dat gelukkig wel een beetje vanzelf! Ik had me voorgenomen daarnaast toch ook nog wel de sportschool te bezoeken maar ik had simpelweg te weinig energie.
Morgen weer voor drie dagen het ziekenhuis in. De vijfde kuur. Ik zie er tegen op, de weerstand neemt met elke kuur verder toe maar ik ga door. Na de zesde staat een nieuwe CT-scan ingepland die moet laten zien of chemo de vertraging brengt waar we op hopen.
Vandaag ben ik betrokken bij een prachtig initiatief voor een fundraising voor de Stichting! Ik vind het super, ben blij verrast maar vooral zó ontroerd door dit idee uit totaal onverwachte hoek..dat bracht vanmiddag wel weer wat tranen teweeg. Maar ook nieuwe moed voor morgen. Binnenkort meer hier over op Facebook.
Vanavond maar vroeg er in, de taxi is er om 6:30..en hopen dat het gewicht geen no-go voor de kuur zal zijn!
Liefs
Renate
Ha Renate
Hier heb ik bijna geen woorden voor wat een positieve inslag
Wat ik van jou geleerd heb is
” als t niet gaat zoals t moet. ..moet t maarzoals het gaat “